Bielsko-Biała to byłe miasto wojewódzkie z największą w okolicy starówką, leży zaledwie kilkanaście kilometrów od Szczyrku. W zależności od oczekiwań Grupy proponuję zwiedzanie Bielska-Białej obejmujące:

 

- spacer Starówką Bielska (m.in. Rynek wraz ze wzgórzem zamkowym, Syjon, Mały Wiedeń);

- spacer Starówką Białej (m.in. ul. 11 Listopada, Kamienica pod Żabami, Ratusz)

- spacer szlakami tematycznymi (m.in. średniowieczne Bielsko, od grodziska do miasta, szlak kultury żydowskiej);

- zwiedzanie Studia Filmów Rysunkowych, odwiedziny w Teatrze Lalek "Banialuka";

- Muzeum Zamek Sułkowskich, Muzeum Dom Tkacza, Muzeum Stara Fabryka.

 

Będąc w Bielsku-Białej warto skorzystać z bliskości gór. Nie lada atrakcją jest przejazd koleją gondolową na Szyndzielnię (1028 m n.p.m.) oraz spacer do zabytkowego budynku schroniska na Szyndzielni. Kolejka oraz wieża widokowa oferują wspaniałe widoki na Beskid Śląski, Beskid Mały, Beskid Żywiecki (przy dobrej widoczności także Tatry) oraz Pogórze Śląskie z Wyżyną Śląską. Miasto Bielsko-Biała posiada kameralne szlaki turystyczne i trasy spacerowe, np. z Cygańskiego Lasu do Schroniska Stefanka na Koziej Górze (686 m n.p.m.) czy z Olszówki Górnej do dawnego schroniska na Dębowcu (661 m n.p.m.).

Cieszyn jest stolicą historycznego Śląska Cieszyńskiego oraz dawnego Księstwa Cieszyńskiego. W naszej części Beskidów Cieszyn charakteryzuje jedna z najlepiej zachowanych starówek. Na mieszkańców Cieszyna (i Śląska Cieszyńskiego) mówimy "Cesaroki". ;) Zapraszam na wycieczkę do Cieszyna obejmującą:

 

- spacer po Starówce Cieszyna (m.in. Wzgórze Zamkowe, Rotunda św. Mikołaja, Rynek, Teatr im. A. Mickiewicza, Studnia Trzech Braci, Cieszyńska Wenecja);

- spacer po Czeskim Cieszynie (m.in. Aleja Główna, Rynek, Dworzec Kolejowy);

- zwiedzanie Muzeum Śląska Cieszyńskiego oraz Muzeum Drukarstwa;

- spacer Szlakiem Kwitnących Magnolii, spacer rezerwatem przyrody Lasek Miejski nad Puńcówką;

- zwiedzanie zabytkowego Browaru Zamkowego w Cieszynie;

 

Warto zwrócić uwagę, iż Cieszyn jest miastem na tyle atrakcyjnym turystycznie, że może być miejscem docelowym dla kilku wycieczek. Sam oprowadzam wycieczki weekendowe skupiające się wyłącznie na Cieszynie. Jak brzmi hasło reklamowe "Ciesz się Cieszynem", to miasto trzeba poznać od środka, a niekiedy brakuje na to dnia. ;) Śląsk Cieszyński słynie ze swojej wielowyznaniowości oraz prężnego ośrodka protestantyzmu. Jednym z ciekawszych punktów na turystycznej mapie Cieszyna jest ewangelicko-augsburski Kościół Jezusowy, na emporach którego mieści się Muzeum Protestantyzmu.

Pszczyna to miasto, którego miłośnikom historii Śląska przedstawiać nie trzeba. Pszczyna leży "po drugiej stronie Wisły", czyli nie tylko na terenach śląskich, ale także na terenach pruskich. Dla porównania Szczyrk to tereny małopolskie, okresowo austriackie. Warto zatem poznać miasto zwane perłą w koronie Księżnej Daisy. Proponuję wycieczkę do Pszczyny obejmującą:

 

- Starówkę Pszczyny (Rynek i kilka bocznych uliczek);

- spacer Zabytkowym Parkiem Pszczyńskim;

- zwiedzanie Muzeum Zamkowego w Pszczynie, Muzeum Prasy Śląskiej;

- spacer po Zagrodzie Wsi Pszczyńskiej (skansen) oraz Pokazowej Zagrodzie Żubrów. 

 

W Pszczynie w trakcie spaceru największy dystans pokonuje się w pięknym otoczeniu przyrody pszczyńskiego parku. Spacer po parku to odwiedzanie miejsc ważnych historycznie i pięknych między stawami oraz parkowymi kanałami. Niedaleko Pszczyny znajduje się Uzdrowisko Goczałkowicie-Zdrój, które również jest atrakcyjnym miejscem spacerowym. Trzy podstawowe atrakcje Goczałkowic to: spacer koroną zapory na rzecie Wiśle, zabytkowa zabudowa uzdrowiskowa oraz zwiedzanie Ogrodów Kapias. Ziemia Pszczyńska jest także obifta w zabytkowe drewniane kościoły. Polecam również obiady dla grup w zabytkowym Pałacu Bażantarnia. :)

Kulturowo i historycznie, Szczyrk leży na Żywiecczyźnie. Będąc w Szczyrku warto zatem odwiedzić stolicę regionu - Żywiec. Żywiecczyzna to mój rodzinny region, a w Żywcu spędziłem kilka lat nauki. Jestem jednym z tych nielicznych przewodników, którzy Pałac Habsburgów (tzw. Nowy Zamek) znają także od środka. Zapraszam na wycieczkę do Żywca obejmującą:

 

- spacer Starówce Żywca (m.in. Rynek, Konkatedra Narodzenia NMP, Stary Zamek, Park Habsburgów);

- spacer po Żywieckim Parku (Domek Chiński, Rosarium, Mini ZOO);

- zwiedzanie Muzeum Stary Zamek, zwiedzanie Muzeum Arcyksiążęcego Browaru w Żywcu.

 

Żywiec leży w bardzo atrakcyjnej turystycznie okolicy. Uwielbiam spacerować szlakiem górskim na Średni Grojec (474 m n.p.m.) z Krzyżem Papieskim i Duży Grojec (612 m n.p.m.) ze wspaniałymi widokami na Beskidy. Dla chcących poznać Żywiec dokładniej, mam propozycję spacerów po Rudzy i Zabłociu, brzegiem rzeki Soły do jazu i zabytkowej papierni. W sąsiedztwie Żywca znajduje się Jezioro Żywieckie (polecam rejsy statkiem po Jeziorze Żywieckim), Łodygowice z drewnianym kościołem i starym dworem, a także Bazylika św. Mikołaja i Sanktuarium Matki Bożej Rychwałdzkiej w Rychwałdzie. Żywiecczyzna ma też o wiele więcej do zaoferowania!

Pętla Beskidzka to zdecydowanie najpopularniejsza trasa wycieczek objazdowych po naszym terenie. Słowo "pętla" związane jest z faktem, iż trasa wycieczki jest okrężna. W najbardziej pospolitym znaczeniu mówimy o Pętli Beskidzkiej, gdy organizujemy wycieczkę wokół Pasma Wiślańskiego Beskidu Śląskiego obejmującą: Szczyrk, przezjazd widokową szosą górską przez Przełęcz Salmopolską (934 m n.p.m.), Wisłę, przejazd górską drogą przez Przełęcz Kubalonka (761 m n.p.m.), Trójwieś Beskidzką (Istebna, Jaworzynka, Koniaków), przejazd widokową szosą górską stokami Ochodzitej (894 m n.p.m.) i obok Koczego Zamku (842 m n.p.m.), przejazd przez miejscowości w dolinie Soły (m.in. Milówka, Węgierska Górka, Żywiec) i powrót do Szczyrku. Wszystkim na dobry początek proponuję wycieczkę Pętlą Beskidzką zawierającą w programie:

 

- przejazd widokową szosą górską przez Przeł. Salmopolską (in. Biały Krzyż);

- zwiedzanie Wisły (skocznia narciarska im. A. Małysza w Wiśle-Malince, spacer po centrum Wisły);

- zwiedzanie Trójwsi Beskidzkiej (Kurna Chata Jana Kawuloka w Istebnej, Muzeum Koronki Koniakowskiej oraz Centrum Pasterskie w Koniakowie);

- wejście na punkt widokowy na trasie (Ochodzita albo Koczy Zamek);

- postój przy Forcie "Wędrowiec" (schronie bojowym z czasów II WŚ) w Węgierskiej Górce.

 

Oczywiście, w każdej z miejscowości jest zdecydowanie więcej do zobaczenia. Atrakcji na trasie jest zdecydowanie więcej. Piękno Pętli Beskidzkiej polega także na bardzo dużej elastyczności w doborze punktów programu. W praktyce, każdorazowo program wycieczki jest opracowywany indywidualnie pod konkretną grupę. Może się zdarzyć tak, że grupa już była w Beskidach, ale wielu miejsc nie widziała. Wówczas na Pętli Beskidzkiej skupiamy się na zdecydowanie mniej oczywistych (równie atrakcyjnych) punktach programu. Zachęcam zatem do rezerwacji mojej usługi oraz konsultacji odnośnie kształtu programu wycieczki Pętlą Beskidzką.

Będąc poprawnym należy podkreślić, iż terminem "Kaskady Soły" określamy kaskadowo ułożone trzy sztuczne zbiorniki wodne na rzecze Sole (Jezioro Żywieckie, Jezioro Międzybrodzkie, Jezioro Czanieckie). Proponuję wycieczkę objazdową skupioną wokół tych trzech jezior. W ramach wycieczki objazdowej Kaskadą rzeki Soły mogą znaleźć się następujące punkty programu:

 

- zwiedzanie starówki miasta Żywca (Rynek, Konkatedra Narodzenia NMP, Stary Zamek, Pałac Habsburgów, Park, Domek Chiński, Rosarium);

- zwiedzanie Muzeum Miejskiego lub Muzeum Arcyksiążęcego Browaru w Żywcu;

- rejs statkiem po Jeziorze Żywieckim;

- spacer koronami zapór Tresna i Porąbka;

- przejazd góra-dół koleją linowo-terenową na szczyt Góry Żar (761 m n.p.m.) w Międzybrodziu Żywieckim wraz ze zwiedzaniem Elektrowni Szczytowo-Pompowej we wnętrzu Góry Żar w Międzybrodziu Bialskim.

 

Powyższe punkty programu są swoistymi "must have" w przypadku wycieczki objazdowej. Niektóre punkty programu mogą być nie do zrealizowania ze względu na obostrzenia (np. zwiedzanie elektrowni jest możliwe pod kilkoma warunkami). Warto wiedzieć, że w sąsiedztwie Kaskady Soły znajdują się atrakcyjne Izby Regionalne (Międzybrodzie Bialskie, Łodygowice) oraz kilka mało popularnych atrakcji (np. starówka Kęt, stary dwór i zabytkowy drewniany kościół w Łodygowicach). Czasami na bazie Kaskady rzeki Soły udaje się utworzyć kilka odrębnych programów wycieczek, ponieważ Żywiecczyzna ma naprawdę wiele do zaoferowania! Wszystko zależy od chęci oraz oczekiwań Turystów. :)

Ziemia Wadowicka to pojęcie bardzo obszerne, odnosi się zarówno do gór Beskidu Małego i Makowskiego, jak i do części Pogórza Karpackiego. Z turystycznego punktu widzenia, jest to region przede wszystkim pełen ciszy oraz spokoju (masa agroturystyk malowniczo położonych w górach oraz niewielka ilość przemysłu sugerują ofertę regionu dla turystów indywidualnych). Są jednak trzy wyjątki związane z turystyką kulturową/historyczną/pielgrzymkową: Wadowice, Kalwaria Zebrzydowska oraz Lanckorona. Dla mnie jako przewodnika są to klasyki Ziemi Wadowickiej, które regularnie odwiedzam z Turystami. Pragnę zatem zaproponować wycieczkę objazdową po Ziemi Wadowickiej obejmującą:

 

- krótki spacer po Wadowicach (Rynek, ul. Zatorska, Bazylika Ofiarowania NMP, dawna cukiernia Karola Hagenhubera) oraz przerwa na słynne papieskie kremówki;

- zwiedzanie Muzeum Dom Rodzinny Jana Pawła II w Wadowicach;

- zwiedzanie Sanktuarium pasyjno-maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej (UNESCO);

- spacer po Lanckoronie (krzywy rynek, ruiny zamku, Kościół Narodzenia św. Jana Chrzciciela) zwanej Miastem Aniołów;

- zwiedzanie Izby Regionalnej w Lanckoronie poruszającej m.in. tematykę Konfederacji Barskiej.

 

Kalwarii Zebrzydowskiej oraz Wadowic nikomu przedstawiać nie trzeba. To marki same w sobie. Perłą w koronie Ziemi Wadowickiej jest Lanckorona. Miasteczko na wzgórzu zachowało unikatową (na dzisiaj) zabytkową drewnianą zabudowę. Masa drewnianych domostw ukazuje klimat zapomnianego miasteczka niedaleko Krakowa. Dzięki ukochaniu tego miejsca przez krakowską bohemę artystyczną, Turyści mogą dzisiaj spacerować między zadbanymi zabytkami oraz licznymi kawiarniami. Drugiego takiego miasteczka w Beskidach nie znajdziecie! :)

 

W sąsiedztwie Wadowic znajdują się również znane w całej Polsce parki rozrywki: Park Inwałd (m.in. Park Miniatur oraz Park Dinozaurów), Zatorland oraz Enerylandia. Jeżeli ktoś planuje spędzić w parku rozrywki pół dnia, warto drugie pół dnia przeznaczyć na zwiedzanie w/w wartościowych miejsc na Ziemi Wadowickiej. :)

Szczyrk wraz z Wisłą i Ustroniem niejednokrotnie są wymieniane w pierwszej kolejności miejscowości turystycznych w Beskidzie Śląskim. Polecam zatem wycieczkę objazdową do Ustronia oraz Wisły, aby lepiej poznać sąsiadów Szczyrków. ;) Trasa wycieczki może nawiązywać do obszaru źródłowego rzeki Wisły oraz obejmować następujące punkty programu:

 

- zwiedzanie skoczni narciarskiej im. A. Małysza w Wiśle-Malince (możliwy wjazd kolejką i wejście na wieżę startową);

 

Dla nikogo zaskoczeniem nie będzie jak powiem, że to jest jedynie wycinek możliwości, jakie oferuje Wisła i Ustroń. I tak już ciężko byłoby zrealizować wszystkie powyższe punkty programu w jeden dzień. Chcę jednak pokazać jak spory potencjał drzemie w tych dwóch miejscowościach. Zachęcam zatem do konsultacji programów wycieczek do Ustronia oraz Wisły. :)

Przebieg trasy: Wisła Czarne (553 m n.p.m.) - Dolina Czarnej Wisełki - Schronisko PTTK Przysłop pod Baranią Górą (951 m n.p.m.) - Wierch Równiański (1160 m n.p.m.) - Wierch Wisełka (1192 m n.p.m.) - Barania Góra (1220 m n.p.m.) - Kaskady Rodła - Wrota Kubisza - Dolina Białej Wisełki - Wisła Czarne OSP (ok. 580 m n.p.m.)

 

Propozycja całodniowej wycieczki górskiej, która - ze względu na spory dystans - nie jest zalecana grupom początkującym lub niewprawionym (takie grupy zachęcam do modyfikacji trasy). Wędrówkę zaczynamy na parkingu nad potokiem Czarna Wisełka (niedaleko Jeziora Czerniańskiego i skrętu na Rezydencję Prezydenta RP na Zadnim Groniu). Przez blisko 5,5 km wędrujemy łagodnie pod górę asfaltową leśną drogą i czarnym szlakiem turystycznym wzdłuż potoku Czarna Wisełka. Dolina jest urokliwa, a po drodze zatrzymujemy się przy kilku tablicach edukacyjnych. Dla większości grup, przejście Doliny Czarnej Wisełki spełnia funkcję bardzo potrzebnej rozgrzewki przed właściwą wędrówką górską. Powyżej polany Piłka szlak czarny przechodzi w czerwony Główny Szlak Beskidzki. Dalej kamienistą ścieżką docieramy do szutrowej drogi dojazdowej, tą z kolei dochodzimy do Schroniska PTTK na Polanie Przysłop. Schronisko jest w takim miejscu, iż z reguły proponuję dłuższą przerwę na późne drugie śniadanie, ewentualnie wczesny obiad. Następny bufet będzie dopiero kilka godzin później przy mecie wycieczki. Warto zauważyć, iż budynek schroniska to "betonowy kloc" z lat 70. XX w. i do niedawna kojarzone było ze straszakiem, cieszyło się raczej złą sławą. Od kilku lat schronisko ma nowych gospodarzy, którzy przeprowadzili w nim rewolucyjne zmiany. Wnętrza przeszły diametralną metamorfozę. Dzisiaj, Schronisko PTTK Przysłop jest przyjazne Turystom i bardzo przyjemne w środku. Oprócz schroniska, na Polanie Przysłop znajduje się jeszcze Baraniogórski Ośrodek Kultury Turystyki Górskiej oraz Izba Przyrodnicza Nadleśnictwa Wisła. Wychodząc na Polanę Przysłop powyżej schroniska ukazuje się nam widok na Worek Raczański w Beskidzie Żywieckim, a przy dobrej widoczności - słowacką Małą Fatrę. Ze schroniska na wierzchołek Wierchu Równiańskiego (1160 m n.p.m.) wspinamy się przez teren Rezerwatu Przyrody "Barania Góra". Dzięki licznym wiatrołomom oraz wycinkom regularnie pojawiają się nam widoki na Beskid Żywiecki, a nawet Tatry. Do szczytu Baraniej Góry skupiamy się jednak na przyrodzie, dawnej pierwotnej puszczy karpackiej oraz źródłach - Wykapach Czarnej Wisełki. Niedaleko szlaku są również pojedyncze wychodnie skalne. Z Wierchu Równiańskiego na szczyt Baraniej Góry ścieżka staje się wyraźnie łagodniejsza, to przyjemne grzbietowe przejście. Na szczycie Baraniej Góry jest wieża widokowa, z której podziwiać możemy widoki na Beskidy (Śląski, Śląsko-Morawski, Kysuckie, Żywiecki, Makowski, Mały), Tatry (polskie i słowackie), Niżne Tatry, fragmenty Gór Choczańskich oraz Małą Fatrę. Przy dobrej widoczności, krajobrazy z Baraniej Góry są wręcz oszałamiające! Jest to naturalny i logiczny punkt odpoczynku na trasie wycieczki. Zejście ze szczytu Baraniej Góry odbywa się niebieskim szlakiem turystycznym. Początkowo przechodzimy przez piękny bór świerka wysokogórskiego karpackiego z licznymi potokami stanowiącymi źródła Białej Wisełki. Zejście momentami jest strome, ale błotniste - zupełnie inaczej niż na czerwonym szlaku (tam są kamienie). Pod koniec błotnistych dróg i ścieżek dochodzimy do pomnika przyrody - Kaskad Rodła. Kaskady Rodła są kompleksem kilku wodospadów, symbolem Beskidu Śląskiego oraz źródeł Wisły. Zaraz za nimi przechodzimy przez piękną skalną bramę - Wrota Kubisza. Później wchodzimy już na asfaltową drogę w Dolinie Białej Wisełki. Ostatnie 3 km to zatem wędrówka asfaltem w otoczeniu licznych skalnych progów wodnych oraz odkrywek skalnych. Dolina Białej Wisełki jest na tyle piękna, że stała się kuligowym centrum Beskidu Śląskiego. Wędrówkę kończymy na parkingu przy remizie OSP w Wiśle Czarne, gdzie znajdują się punkty z pamiątkami oraz kameralny Bar Wisełka serwujący bardzo smaczne dania obiadowe.

 

Istnieje możliwość modyfikacji wycieczki. Niektóre możliwości: odwrócenie kierunku wędrówki (wówczas podejście jest bardziej strome, ale schronisko po zdobyciu szczytu w drugiej połowie dnia); wejście na szlak niebieski w Koniakowie i wędrówka przez Tyniok, Gańczorkę oraz Karolówkę (zamiast Doliny Czarnej Wisełki); wejście na Baranią Górę krótszymi szlakami od strony Kamesznicy. Oczywiście, zawsze służę swoją pomocą, radą i doświadczeniem. 

Przebieg trasy: Żabnica Skałka PKS (603 m n.p.m.) - Hala Boracza - Schronisko PTTK na Hali Boraczej (849 m n.p.m.) - Polana Cukiernica - Hala Redykalna (1092 m n.p.m.) - Hala Skórzacka - Hala Motykowa - Boraczy Wierch (1244 m n.p.m.) - Hala Bieguńska - Hala Lipowska - Schronisko PTTK na Hali Lipowskiej (1269 m n.p.m.) - Hala Rysianka - Schronisko PTTK na Hali Rysianka (1254 m n.p.m.) - Hala Sopotniańska - Hala Pawlusia - Żabnica Kamienna PKS (631 m n.p.m.)

 

Całodniowa wycieczka górska, która na całym dystansie jest przewidziana dla dobrze wędrujących Turystów. Dzięki gęstej sieci szlaków w okolicy istnieje możliwość modyfikacji wycieczki i dostosowania do większości Grup Turystycznych. Wędrówkę zaczynamy na parkingu przy małym miejskim sklepiku w Żabnicy Skałce. Zaraz po wyjściu z autokaru, zauważamy piękne formacje skalne w korycie potoku. Początkowo wędrujemy asfaltową drogą do góralskich przysiółków - jest bardzo dobra forma rozgrzewki na dystansie blisko 1,5 km. Mijamy też drewniany kościółek, tzw. Kaplicę Zakochanych (Kaplica p.w. Najświętszej Marii Panny Nieustającej Pomocy). Czarny szlak prowadzi wzdłuż doliny Studziańskiego Potoku aż pod samo Schronisko PTTK na Hali Boraczej, gdzie docieramy mniej więcej w godzinę. Jest to zbyt krótki czas na długie postoje, ale jednak trzeba zrobić postój na słynne jagodzianki z Hali Boraczej. Tego nie można przegapić! ;) Spod schroniska rozciągają się widoki w kierunku zachodnim na Maliówkę oraz Beskid Śląski z dominującą Baranią Górą (1220 m n.p.m.), a także widoki na Gniazdo Romanki (1366 m n.p.m.), Lipowskiej (1324 m n.p.m.) i Rysianki (1323 m n.p.m.), czyli miejsce naszej wędrówki. Za schroniskiem na chwilkę wchodzimy na zielony szlak turystyczny, aby na pobliskiej Polanie Cukiernica przy starym "letniaku" odbić na czarny szlak prowadzący na Halę Redykalną. Tym podejściem zdobywamy prawie 200 m wysokości, ale znajdujemy się w zupełnie innym świecie. Na Hali Redykalnej zaczynamy prawdziwe spotkanie z dziką przyrodą, pięknem hal i dawną tradycyjną kulturą pasterską. Na każdej następnej hali widoki są coraz to dalsze. Podczas wędrówki żółtym szlakiem (aż do Hali Pawlusiej) towarzyszyć nam będą widoki na Beskidy polskie i słowackie, Tatry, Niżne Tatry, Góry Choczańskie, Małą Fatrę, Beskid Śląski (po polskiej, słowackiej i czeskiej stronie) aż po Łysą Górę w Czechach. To wszystko w towarzystwie roślinności objętej ochroną i w sąsiedztwie granic Rezerwatu Przyrody "Lipowska". W całym Gnieździe Romanki, Lipowskiej i Rysianki znajdują się trzy sąsiednie rezerwaty przyrody, liczne użytki ekologiczne, a okolica jest jednym z najcenniejszych obszarów Żywieckiego Parku Krajobrazowego. Żółtym szlakiem przechodzimy przez kilka hal i docieramy do drugiego na nasze trasie schroniska, czyli Schroniska PTTK na Hali Lipowskiej. Chwilkę dalej jest trzecie schronisko - Schronisko PTTK na Hali Rysianka. W jednym z tych schronisk organizujemy dłuższy postój, ponieważ są to najwyżej położone punkty na trasie naszej wycieczki. Schroniska te mają swoje specjały kulinarne. Na Lipowskiej kultowe są  pierogi z borówkami (pierogi z jagodami), a na Rysiance - Jadło Drwala. Za Halą Rysianka, na pograniczu Hali Sopotniańskiej i Hali Pawlusiej, zaczynamy zejście zielonym szlakiem turystycznym. Zejście odbywa się stromą kamienistą dróżką, gdzie przecinamy fragmenty pierwotnej puszczy karpackiej. Ostatnie metry stanowi przejście doliną Zimnej Roztoki obok góralskich domostw. Wędrówkę kończymy na pętli autobusowej w Żabnicy Kamiennej. Jest to niewielka odległość od punktu początkowego w Żabnicy Skałce.

 

Istnieje możliwość modyfikacji wycieczki. Niektóre możliwości: odwrócenie kierunku wycieczki (skutkuje wydłużeniem czasu wędrówki) ze Schroniskiem PTTK na Hali Boraczej jako ostatnim; przejście zielonym szlakiem z Hali Boraczej na Lipowską (skrócenie wędrówki i ominięcie sporej części hal); zrobienie trasy od strony Złatnej (pominięcie Hali Boraczej i skrócenie wycieczki); zrobienie wycieczki jako dwudniowej z noclegiem w schronisku w górach. Oczywiście, zawsze służę swoją pomocą, radą i doświadczeniem.

Przebieg trasy: Korbielów Kamienna Szczyrbok (ok. 700 m n.p.m.) - Polana Macicowa - Buczynka (in. Szlakówka, 1092 m n.p.m.) - Hala Kamieniecka - Schronisko PTTK na Hali Miziowej (1271 m n.p.m.) - Perć Zbójnicka - Góra Pięciu Kopców (1533 m n.p.m.) - Pilsko (1557 m n.p.m.) - Kopiec (1395 m n.p.m.) - Hala Miziowa - Hala Jodłowcowa - Gawory (1145 m n.p.m.) - Uszczawne (1051 m n.p.m.) - Przeł. Przysłopy (847 m n.p.m.) - Korbielów Zajazd Smrek (601 m n.p.m.)

 

Krótka górska wycieczka (niezbyt długi dystans, ale za to z wymagającym podejściem). Dla wprawionych piechurów może być propozycją na pół dnia, a z kolei dla większości grup turystycznych jest propozycją całodniowej wycieczki górskiej. Wędrówkę zaczynamy na sporym parkingu przy pętli autobusowej w Szczyrku Biłej. Ruszamy stąd zielonym szlakiem przez górski przysiółek Świniorka. Leśnymi drogami dochodzimy do skrzyżowania szlaków zwanego "Na Pięciu Drogach". Najkrótszym, ale i najbardziej stromym wariantem (niebieskim szlakiem) wchodzimy na Przełęcz Siodło (1035 m n.p.m.) oddzielającą szczyt Klimczoka od szczytu Magury. W pierwszej kolejności wchodzimy na szczyt Klimczoka. Rozpościerają się z niego wspaniałe widoki na masyw Skrzycznego (1257 m n.p.m.) nad Szczyrkiem oraz Kotlinę Żywiecką z Jeziorem Żywieckim, nad którymi widoczne są Beskidy (Mały, Makowski oraz Żywiecki), a przy dobrej pogodzie - także Tatry. Z Klimczoka schodzimy czarnym i niebieskim szlakiem wprost do Schroniska PTTK "Klimczok" pod Magurą. W schronisku z reguły przewidujemy dłuższą przerwę regeneracyjną. Jest to także punkt, w którym kończy się część wycieczki polegająca na zdobywaniu wysokości, a zaczyna się część wycieczki polegająca na schodzeniu (z nielicznymi i łagodnymi wyjątkami). Dalej idziemy żółtym szlakiem na Magurę (1109 m n.p.m.), której kopuła szczytowa jest w miarę wypłaszczona. Po licznych wichurach i wycinkach, jeszcze (2020 r.) młodnik nie zdążył urosnąć, więc z Magury możemy podziwiać nietypową perspektywę na miasto Bielsko-Biała u podnóży Szyndzielni (1028 m n.p.m.) i Beskidu Małego, Pogórze Śląskie, Wyżynę Śląską oraz Kotlinę Żywiecką z okolicznymi grzbietami górskimi. Poniżej szczytu mijamy ruiny murowanego basenu i drewnianego schroniska, które istniały na Magurze w latach 30. XX wieku. Przechodzimy również przez liczne dawne hale pasterskie, które albo porosły już gęstym lasem albo zarastają obecnie krzewami. Jest to zatem dobre miejsce do poruszenia tematu pasterstwa w Karpatach. Na Ronuli wchodzimy na szlak czarny, którym docieramy do Kosajonki poniżej Podmagury w Szczyrku. Następnie niebieskim szlakiem schodzimy do Sanktuarium Maryjnego "Na Górce" w Szczyrku. Oczywiście, niemal cały czas mamy prześwity między drzewami i widoki na Skrzyczne majestatycznie górujące nad Szczyrkiem. Ostatni odcinek trasy to zejście ul. Wrzosową do centrum Szczyrku.

 

Istnieje możliwość modyfikacji wycieczki. Niektóre możliwości: odwrócenie kierunku wędrówki (wówczas podejście jest znacznie dłuższe, ale łagodniejsze); odbicie z Ronuli do Chaty na Groniu w Mesznej (górska karczma i noclegi); koniec wycieczki na parkingu autokarowym niedaleko Sanktuarium (skrócenie wędrówki o ok. 2 km dystansu i 40 minut); koniec wędrówki w okolicy kompleksu skoczni narciarskich "Skalite" przy zachowaniu dystansu i czasu wędrówki (z pominięciem centrum Szczyrku). Oczywiście, zawsze służę swoją pomocą, radą i doświadczeniem.

Przebieg trasy: Bielsko-Biała Mikuszowice Stalownik MZK (417 m n.p.m.) - Chatka Studencka "Rogacz" (685 m n.p.m.) - Polana Leńczok (Rogacz, 828 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej (909 m n.p.m.) - Wietrzna Dziura (893 m n.p.m.) - Skała Czarownic (ok. 560 m n.p.m.) - Wilkowice Górne PKS (480 m n.p.m.) 

 

Krótka górska wycieczka w paśmie górskim widocznym ze sporej części Szczyrku. Dla wprawionych piechurów może być propozycją na pół dnia, a z kolei dla większości grup turystycznych jest propozycją całodniowej wycieczki górskiej. Wędrówkę zaczynamy na pętli autobusowej na granicy Bielska-Białej oraz Wilkowic przy dawnym szpitalu, tzw. Stalowniku. Czerwonym szlakiem wspinamy się na kopułę szczytową Magurki Wilkowickiej (909 m n.p.m.). Samo podejście jest szlakowo obliczone na 100 minut, ale z grupą turystyczną zajmuje z reguły około dwóch, dwóch i pół godziny razem z postojami i pogadankami przewodnickimi. Po drodze przechodzimy przez kilka ciekawych zespołów leśnych oraz punktów widokowych. Mijamy również po drodze Chatkę Studencką na Rogaczu, która jest dzisiaj w prywatnych rękach. Możemy przejść obok niej czarnym szlakiem, albo obejść czerwonym szlakiem (decyzja zapada z reguły w trakcie wędrówki i jest podyktowana warunkami atmosferycznymi oraz nastrojami panującymi w grupie). Wymagająca część podejścia kończy się na polanie Leńczok (niedaleko wierzchołka Rogacza), gdzie spotykamy się domostwami oraz pięknymi widokami na miasto Bielsko-Biała, Pogórze Śląskie oraz Wyżynę Śląską. Od tego miejsca grzbietowe podejście na Magurkę Wilkowicką jest zdecydowanie łagodniejsze i obfituje w widoki na Beskid Śląski, Beskid Żywiecki oraz Kotlinę Żywiecką. Po drodze oprócz domostw mijamy sklep spożywczy "Na Magurce" - skoro na tej wysokości żyją ludzie, musi też być sklep. ;) Na szczycie Magurki Wilkowickiej znajduje się schronisko górskie, w którym z reguły organizujemy dłuższą przerwę. Osobiście polecam kilka dań kuchni regionalnej (niewiele schronisk to oferuje). Przy dobrej pogodzie do wcześniejszych widoków dołączają także widoki na Beskid Mały ze zbiornikiem na szczycie góry Żar (761 m n.p.m.), Babią Górę (1725 m n.p.m.) w Beskidzie Żywieckim oraz Tatry (między koronami drzew). Na szczycie Magurki Wilkowickiej są trasy narciarstwa biegowego, więc ten temat z pewnością się pojawi. Prowadzi tutaj również zamknięta asfaltowa droga, która jest alternatywą dojścia na szczyt dla sporej części grup. Z Magurki Wilkowickiej czarnym szlakiem udajemy się wzdłuż grzbietu do Wietrznej Dziury, czyli tak naprawdę otworu w ziemi (stąd "Dziura") będącego dla speleologów wejściem do jaskini Smocza Jama. Dalej czarnym szlakiem przez piękną buczynę karpacką docieramy do wychodni skalnej o nazwie Skała Czarownic. Beskid Mały wraz z Beskidem Śląskim przodują w regionie pod względem liczby formacji skalnych. :) Za Skałą Czarownic po mniej więcej półgodzinnej wędrówce docieramy do Wilkowic Górnych, gdzie kończymy wędrówkę.

 

Istnieje możliwość modyfikacji wycieczki. Niektóre możliwości: wydłużenie wędrówki o Czupel (933 m n.p.m.) - najwyższy szczyt Beskidu Małego zaliczany do Korony Gór Polski; wejście na szczyt zielonym szlakiem lub drogą asfaltową; wejście na szczyt od Przełęczy Przegibek (663 m n.p.m.) i skrócenie podejścia; zejście szlakiem czerwonym lub żółtym do Bielska-Białej. Oczywiście, zawsze służę swoją pomocą, radą i doświadczeniem.

Przebieg trasy: Bielsko-Biała Wapienica (418 m n.p.m.) - Wapienica Zapora (482 m n.p.m.) - Płyta Kamienicka - Schronisko PTTK na Szyndzielni (1001 m n.p.m.) - Szyndzielnia (1028 m n.p.m.) - Klimczok (1117 m n.p.m.) - Trzy Kopce (1080 m n.p.m.) - Stołów (1035 m n.p.m.) - Hala na Błatniej - Błatnia (917 m n.p.m.) - Schronisko PTTK na Błatniej (893 m n.p.m.) - Przeł. Pod Przykrą (809 m n.p.m.) - Przykra (818 m n.p.m.) - Wysokie (756 m n.p.m.) - Palenica (688 m n.p.m.) - Wapienica Zapora (482 m n.p.m.) - Bielsko-Biała Wapienica (418 m n.p.m.)

 

Całodniowa wycieczka górska, która na całym dystansie jest przewidziana dla dobrze wędrujących Turystów. Dzięki gęstej sieci szlaków w okolicy istnieje możliwość modyfikacji wycieczki i dostosowania do większości Grup Turystycznych. Wędrówkę zaczynamy na parkingu na końcu ul. Zapora w Bielsku-Białej. Jest to spory parking leśny przy popularnych wśród Bielszczan trasach spacerowych. Pierwsze 2 km to asfaltowa rozgrzewka ścieżką spacerową wzdłuż doliny potoku Wapienica (ścieżka pokrywa się z żółtym szlakiem turystycznym). Dochodzimy do zabytkowej zapory im. Ignacego Mościckiego z turystyczną restauracją Krzywa Chata. Ponieważ jest to początek naszej długiej wędrówki, zatrzymujemy się tutaj co najwyżej na zdjęcia i pamiątki. Od Krzywej Chaty zaczynamy właściwe podejście żółtym szlakiem aż pod sam szczyt Szyndzielni. Podejście jest wymagające i prowadzi w zdecydowanej większości przez piękny las. Podczas zdobywania wysokości przewiduję kilka postoi na wyrównanie oddechu oraz pogadanki przewodnickie. Poniżej górnej stacji kolei gondolowej na Szyndzielnię, na chwilę przechodzimy na czerwony szlak turystyczny, którym zdecydowanie łagodniej wchodzimy na Płytę Kamienicką. Jest to spora polana między kolejką gondolową a schroniskiem na Szyndzielni. W schronisku zasłużony dłuższy odpoczynek w towarzystwie rewelacyjnych widoków na Kotlinę Żywiecką, Beskid Mały i Żywiecki (a przy dobrej pogodzie także Tatry). Do schroniska na Szyndzielni był najbardziej wymagający odcinek z podejściem (500 m przewyższenia na dystansie ok. 3,5 km), potem będzie już tylko lepiej i łatwiej. :) Szczyt Szyndzielni (1028 m n.p.m.) zdobywamy nieco powyżej schroniska. Szczyt jest zalesiony, ale z miejsca dawnej wycinki podziwiać można jeszcze (2020 r.) widoki na Jezioro Wielka Łąka w dolinie Wapienicy, Błatnią (917 m n.p.m.) oraz - przy dobrej widoczności - wschodnie Sudety. Od Szyndzielni na Klimczok idziemy żółtym szlakiem. Jest to łagodne podejście grzbietowe z kilkoma punktami widokowymi po drodze. Widoki są zarówno na zachód, na wschód, jak i na południe (raz tu, raz tam...). Przy szczycie Klimczoka (1117 m n.p.m.) przechodzimy przez fragment dawnej puszczy karpackiej (jest ona objęta ochroną leżącego niedaleko Rezerwatu Przyrody "Stok Szyndzielni") oraz docieramy do ważnej granicy. Na Klimczoku wchodzimy na dawną granicę między regionami historycznymi Śląska i Małopolski oraz granicę administracyjną między Bielskiem-Białą i Szczyrkiem. Klimczok jest najwyższym punktem miasta Bielsko-Biała oraz doskonałym punktem widokowym na Skrzyczne (1257 m n.p.m.), Kotlinę Żywiecką, Beskid Żywiecki, Beskid Mały, fragmenty Beskidu Makowskiego oraz Tatry. Według mojej propozycji, nie schodzimy do Schroniska PTTK pod Klimczokiem, tylko dalej żółtym szlakiem przez Trzy Kopce oraz Stołów docieramy na Błatnią (917 m n.p.m.), gdzie znajduje się kolejne schronisko górskie. Po drodze między Klimczokiem a Błatnią mijamy ruiny dawnego schroniska na Trzech Kopcach, granice Rezerwatu Przyrody "Stok Szyndzielni" oraz kilka pomniejszych punktów widokowych na Beskid Śląski, Beskid Śląsko-Morawski, Pogórze Śląskie, Wyżynę Śląską oraz wschodnie Sudety. Na Błatniej przechodzimy przez piękną halę pasterską z samotnymi bukami i docieramy do Schroniska PTTK na Błatniej. To jest właściwe miejsce na dłuższy odpoczynek i przerwę obiadową. Ze schroniska niebieskim szlakiem udajemy się w kierunku Bielska-Białej. Szlak jest grzbietowy z niewielką ilością podejść, co jest ważne w końcowej fazie długiej wędrówki. Mijamy kilka domostw leżących w dawnej uzdrowiskowej miejscowości Jaworze, przechodzimy niedaleko dawnego leśnego ołtarza Ewangelików oraz pozostałości po grodzisku z czasów kultury łużyckiej. Swoistą "kropką nad i" jest bardzo strome zejście z Palenicy (688 m n.p.m.), które wyprowadza nas wprost na sąsiedztwo zabytkowej zapory im. Ignacego Mościckiego. Na parking w Wapienicy wracamy niebieskim szlakiem albo asfaltową ścieżką znaną z początku wycieczki. 

 

Istnieje możliwość modyfikacji wycieczki. Niektóre możliwości: wjazd kolejką gondolową na Szyndzielnię; zejście zielonym szlakiem z Klimczoka do Szczyrku; zejście do Szczyrku z Trzech Kopcy obok Chaty Wuja Toma; zejście z Błatniej do Brennej zielonym szlakiem. Oczywiście, zawsze służę swoją pomocą, radą i doświadczeniem.